Hiroshi`nin Evi

"Huh..sonunda geldim."dedi.Anahtarı içeriye attıktan sonra ayakkabılarını çıkartıp içeri girdi."Anne ben geldim"dediğinde ise bir cevap yoktu biraz endişeliydi.Odasına giderken her attığı adımda tüm vücudu dahada sarsılıyordu belindeki tutulma hala devam ediyordu.Kısa bir duştan sonra odasına girmiştiki hemen yatağına atladı.Ryu geliyordu sadece aklına...Göz kapaklarının ağırlaştığını hisseti ve sonrada onları kendi haline bıraktı.

Eve gelmişti çok yorulmuş olmasına rağmen koşa koşa annesinin yanına gitti.Hiroshi "Anne elementim suiton çıktı.Birde yeni jutsu öğrendim adı Mizurappe çok iyi bir jutsu olduğunu söyledi Ryuusuke-san.Bu jutsu sayesinde yarınki maçımı rahatlıkla yeniceğim.Ama bana Hyuuga klanın özelliklerini sayarmısın streteji belirlemem gerekiyor"
Annesi:"Hyuuga klanı he!!Rakibin zorlu biri olabilir.Hyuuga klanı Konoha`nın en güçlü klanıdır.Gözlerine bykugan derler o gözler iyi geliştirildiği zaman kilometrelerce ötesini göreblir ve 360 derecelik bir görüş açısına sahiptirler heryeri görebilirler.Genellikle Taijutsu üzerine yoğunlaşırlar."
Hiroshi:"Peki sağol anne.Bizim klanımızın bir özelliği varmı?"Annesi biraz endeşelenmişti sanki söylemelimiyim yoksa söylememelimiyim gibi bir hali vardı."Eeee...Bizim klanımızın bir özelliği malesef yok"Annesine bakarken gözlerindeki
o yanan kıvılcım çok ani bir şekilde sönmüştü "Sağol anne beni bilgilendirdiğin için"derin düşünceler arasında odasına çekildi."Neden benim yok kahretsin"klanına lanetler okudu belkide etraftaki bir çok insanın bir özelliği yoktu ama o hep yetenekli kişilerle karşılaşıyordu.Başını yastığının arasına aldı ve yastığı sımsıkı tuttu adeta yırtacak gibiydi.Çok sinirlenmişti bir müddet sonra durdu.Tüm kasları gergindi ama kendini tutuyordu sanırım buna alışmalıydı.Yastığı normal bir şekilde bıraktı ve kafasını koyup yarınki maçı düşünerek uyudu.

Kocaman bir esneme ile uyanmıştı "Maç günü geldi sonundaGözlerindeki çapaklar kafasını kapıdan geçmesi yerine duvara vurmasına sebebiyet vermişti.Ama kapının yerini bulmayı başarmıştı ağır ağır adımlarla lavaboya giderken annesini televizyonun başında görmüştü.Nede büyük bir heycanla izliyordu televizyonu."Günaydın Anne"dedi ama annesinin cevabını hiç dinlememişti yüzünü yıkarken suyun ona verdiği rahatlık hala gergin olan yüzündeki sinirlerin birazda çözülmesini sağlamıştı .Ama hala uykulu idi.Topallayarak mutfağa gitti.Buz dolabından bir kaç şey çıkardı ve doya doya yedi baya acıkmıştı.Yemeğini yedikten sonra Afiyet olsum hayatımsesi ile tekrar uyanmıştı acaba ne zaman uyumuştuki?Odasına ağır ve sessiz adımlarla ilerledikten sonra üstüne birşeyler giydi.Bugünkü maçı aklına gelmişti tekrar.Biraz hızlandı kunailerini aldığı gibi odasının kapısını aşırı hızlı olmasada hızlı bir şekilde kapattı."Anne ben çıkıyorum"gibi bir sesi tam olarak algılayamadan annesi kapının sesi peşinden gelmişti.

Eve nasıl geldiğini hatırlamıyordu.Sahroş sahroş etrafa bakındı.Gözleri neredeyse tamamen kapalı yüzü yağlanmış ve parlıyordu.Hızlıca banyoya doğru yürürken kapıya parmağını vurması çok kötü olmuştu omzunu ise duvara çarpmıştı.Ama omzu hiç acımıyordu.Sebebini öğrenemek için hemen banyoya koştu yüzlerini sabunlu su ile yıkadı ve yarasının hiç izi kalmamıştı."Haa...Bu nasıl olur?Ne zaman iyileştim"Gözleri iyice açılmıştı artık bir gıdım uykusu bile yoktu.Annesi:
-Hayatım yaran nasıl?:Hiroshi cevap veremiyordu o kadar derin bir yara 1 günde nasıl geçebilirdiki.Hiroshi:
-Eeeee...Şey anne iyi olmuş.Annesi ise şaşırmıştı dün gece yarasına bakmıştı çok derindi bu kadar hızlı kapanmasını beklemiyordu "Yoksa onamı denk geldi!!!"dedi annesi ama bunu çok sessiz bir şekilde demişti.Hİroshi ise yapıcağı şeyleri düşünüyuordu ağır adımlarla mutfağa gitti oradan kaptığı bir bardak ile su içip kahvaltıya oturdu "tam da zamanında kalktım"diye söylendi içinden bugün ne yapsa diye düşünüyordu ilk önce antrenman yapıp sonrada görev mi yapsa yoksa ilk görev sonra antrenman yapsaydı yada tüm gün oyun oynardı.Kahvaltısını arkasından biri kovalıyormuş gibi yiyordu arada bir lokmalar boğazına takılıyor her seferinde bir bardak su içiyordu.5. bardağı bulucaktı karnı çok şişmişti ve yediği gibi dişlerini fırçaladı sonrada üstüne giyinip evden çıktı annesini ilk defa üzgün görüyordu antrenman alanına doğru yürümeye karar verdi.