Sıcak Bir Kase Ramen

Izumi eve gitmekten son anda vazgeçmişti. Akademide çok fazla bir şey yapmamış olsa da acıkmıştı. Her insan gibi oda acıkırdı elbet. Aklına Konoha'nın o lezzetli rameninin tadı ve kokusu geliyordu. Yolda yürürken sinsi sinsi gülümsüyordu. Ne zaman aklına ramen gelse hep böyle olurdu. Nedenini bilmiyordu ama bağımlı olmuştu bu yemeğe. Kafasında çeşitli garip yemek yeme stillerini geçirirken burnuna o tanıdık koku geldi. İşte sevdiği koku... Adımlarını daha da sıklaştırdı. İşte dükkan önündeydi. Buraya kadar gelmişti. Artık ziyafet zamanıydı! Etrafına dikkat etmeden önündeki boş tabureye oturdu ve "Bir kase sıcak ramen lütfen!" dedi çocukça bir edayla. Rameni beklerken ise yerinde duramıyordu. Şu zamana kadar çeşitli şeyler denemişti. Önce "naruto" adlı kızarmış balıkları ayırırdı, yada önce onları yerdi, yada hepsini bir anda yerdi. Ah, evet, bu sefer hepsini aynı anda yiyecekti. Ramen kasesi önüne geldiğinde önce tüm kokusunu içine çekti. Ama bu anda yanında oturan şahıs dikkatini çekti. Garip gözlerle onu süzdü. "Beyaz saçlarr... Umursamaz bakışlarr... Zevksiz bir giyimmmm... Hmm..." Ramen kafasına çarpmış olacaktı ki yanındakinin Mekato olduğunu tam 5 dakika sonra anlamıştı. Daha sonra ise ölü gibi çıkan sesiyle "Ah, bu sensin..." dedi. Hiç kıpırdamamıştı. Galiba sadece ramenini yese daha iyi olacaktı...

Gitmişti. İşte tüm zevki kaçmıştı. Ya kavga edeceklerdi, yada Izumi'nin düşüncelerine ters düşen bir şey söylecekti, yada en kötüsü diğer tarafta oturan Jounin onları şikayet edecekti. Sadece ramenini yiyecekti. Buraya sadece yemek yemeye gelmişti değil mi? Başkasının işine karışmaya değil. Karışmayacaktı bu sefer. Hashilerini yavaşça ramene daldırıp yemeye başladı. Ancak Mekato'dan gelen sesle irkildi. Az kalsın hashilerini düşürüyordu. Lokmasını yutup onun söylediklerini dinledi. Elini uzattığında ise şaşırmıştı. Hayret. Kızmamıştı. Başarabilirmiydi? "Bende Kiseki Izumi. Evet, bence de olmaz." El sıkıştıktan sonra kasesini bitirene kadar konuşmadı. Daha sonra ise bu gizemli kişiyi daha iyi tanımayı düşündü. Ancak Jounin'în gözleri üzerindeydi. Yaşıtı gibi duruyordu. Ama rütbesi ondan yüksek olduğu için, onun sözü geçerdi. Herhangi bir kavgadan kaçınmalıydı. Mekato'nun bir şey yapmayacağını biliyordu ancak bunların hepsi kendi içindi. Kendini tutmalıydı. Önceki gibi olmamalıydı. "Neden bu durumdasın?" diye sorabildi en sonunda...

Neden sormuştu ki. Gene kendini tutamamıştı. Ne kadar da salaktı. Yine terslenecekti, yine birileri onu dışlayacaktı. Mekato'ya baktığında yüzünün buruştuğunu gördü. Zor farkedilir gülümsemesi gitmişti. İşte o anda yaptığı hatayı farketti. İnsanları kırmayı sevmezdi ama nedense hep birilerini incitir dururdu. Bu ona daha fazla acı verirdi. Bu düşüncelerinin arasında o Jounin'in gelip selam verdiğini farketti. Mekato ismini söyledikten sonra Izumi'de ismini söyleyerek selam verdi. Daha sonra ise yavaşça 2. tabağını yemeye başladı. Ramenin tadı kaçmıştı. Mekato'nun ayrılırken söylediği sözleri duydu, ama ne kafasını kaldırdı ne de ona bakabildi. Yaptığı şey belki dışardan fazla bir şeymiş gibi görülmeyebilirdi, ama hem ona hemde kendine verdiği zararı biliyordu. Rameni bitirmeden masaya ücreti bıraktı. "Tanıştığımıza memnun oldum, Kisaragi-san. İyi akşamlar." dedi ve ellerini paltosunun cebine atarak ilerlemeye başladı. Biraz yalnız kalıp kendi halini düşünmeliydi...

Ryu antrenmanda gelmiş bezgin ve pişkin bir şekilde masaya oturdu içeride bikaç adam vardı çoğunu tanımıyordu zaten yavaşça bir kase ramen lütfen diye ekledi rameni gelene kadarda su istedi suyunu yudumlarkende sessizliğin içinde o gizemli adamı düşünüyordu kim olabilirdi bu kişi babası yoo hayır o yıllar önce savaşta öldü yada ölmedimi ona olemi solendi bunu bilemezdi rameni gelince yavaşça höpürdeterek yemeye başladı buranın ramendi çok güzelmiş diye içindende geçirdi.

Antrenman da yavaşça evide doğru yürüyen Hiroshi sağ tarafında duran ramenciyi görünce direk koştu ve bir ramen istedi.Yanında gözleri çok garip olan bir çocuk vardı.Kim olabilirdiki bu çocuk ilk defa böyle gözler görüyordu."Acaba gözlerinin neden öyle olduğunu sorsam mı?" gibi soruları kendi iradesine sorup yanıt alamıyordu.En sonunda bu soruyu kendi içinde gizli olarak tutmaya karar vermişti.Gelen ramenini yemeye başladı.

Ryuzaki birden arkasına döndü çocuğun Ryunun gözlerine bakması kaçmamıştı gözlerinden zaten bunun nedeninide öğrenmişti ona "ilk defamı böle gözler görüyorsun"dedi alaylıca o cevap vermeden gururla "bu gözler Hyuuga klanının özel gözleridir ben Byakuganımı açınca senin chakra noktalarını vb. şeyleri görebilirim"dedi çocuk galiba yeni shinobi olmuş diye düşündü aslında kendiside yeniydi ama uchiha klanını biliyordu veya nara bu çocuk bunlarıda bilmio gibi duruyordu kasesinin bitmesine daha varken "bu arada ben Ryuzaki ama bana kısaca Ryu de lütfen"dedi Ryu güzel bir tebessümle.

"Klanınızın gerçektede gözleri çok garipmiş.Benimde adım Hiroshi tanıştığımıza memnun oldum."dedi.
Hala o gözlere anlam veremiyordu ama ilgisini çekmişti garip gelmişti."Ama sadece gözleri garip bu çocuk benden kötü bir shinobidir eminimki."gibi sözleri içinden tekrarlayıp duruyordu.Çünkü birazda olsa karşısındakini kıskanmıştı onun ne güzel bir özelliği varken kendisininki neydi veya varmıydı çok merak ediyordu.İlerki günlerde kesin araştırıcaktı.

Ryuzaki demek adı Hiroshiymiş dedi içinden bu adı biyerde hatırlıyordu düşünmeye çalıştı evet akademi önünden geçerken ilk genin takım yazılı afiş vardı ama bakmamıştı sadece kendi adnı ve Hiroshi adını yazılı olduğunu görmüştü demek aynı takımdayız diye düşündü ve ona söledi bunu "Biz aynı genin takımındayız haberin olsun"dedi aynı takımda olacakları aslında Ryu nun canını sıktı galiba güçsüz biri bu takımda sorun çıkartmaz inşallah diye düşündü diğer takım arkadaşıda güçsüz çıkarsa nabıcaktı aslında Hiroshi güçlü olabilirdi ama bir Hyuuga klanını bilmeyen biri nekadar güçlü olabilirdi ki.

"Neee aynı takımdamıyız,eminmisin?offf"az önce ağzından dökülen kelimeleri neredeyse bağırarak söylemişti etrafta olanlar Hiroshi ye 5,6 saniye kadar bakmıştı ama sonra hepsi hiç birşey yokmuş gibi yollarına devam etmişti."Peki takımdaki diğer çocuğa baktınmı yada senseimiz olacak kişiye?İşinin zor olduğu düşünüyordu.Ama belki kendisinin de özel güçleri vardı diye geçirdi aklından ve gelecek cevaba kilitlenmişti.

Ryuzaki Hiroshi'nin bağırmasının sebebini anlayamamıştı sessizce "neden bağırdın"diye sordu onun sorusu için "bilmiyorum akazukinmiydi akoani miydi neydi hatırlayamıom"diye soledi bu arada neden bukadar bağırdığını kendisi cevaplamaya çalışıodu çokmu sevinmiş yok olaöaz çünkü ses tonu sevinçli deildi galiba beğenmemişti kendisini bunuona sordu"bukadar bağırman beni istememenmi?"diye sordu Ryu Hiroshiye inşallah bole bişi değildir diye geçiriodu ama kendiside pek beğendiği sölenemezdi ama belki iyi arkadaş olabilirlerdi Hiroshi ile Ryu inanıyordu buna.

"Bağırmamın sebebi......Hişt yaklaş yaklaş hem şaşırmış olmam hemde sana acımam çünkü seni rahatlıkla geçebilirim.dedikten sonra sinsi bir gülüş attı.Ama merak etme geçmicem çünkü iyi arkadaş olabilmemiz için özelliklerimizi paylaşmamız ve iyi anlaşmamız lazım seni geçersem hemsenin üstün olurum hemde sana emir veririm bunu hoş karşılamazsın sanırım.Bu anlattıklarına kendi de inanmıyordu ama karşısındakini inandırmaya çalışıyordu ezilmek istemediği için...

Ryuzaki kızarak "demek beni geçebilirsin ha diyerek görelim bakalımdiye karşı çıktı kimse ona böle davranamazdı sadece üst rütbeliler davranabilirdi ama bir genin olduğu için kendisini ezdirmtezdi "peki bir dostluk maçı yapalım"dedi "beni geçebiliosan gorelim kim kazanırsa kazansın dost kalıcaz ozaman" dedi Ryu ama kızmıştı buna inanması için sadece bir maçta yenilmesi gerekiodu ona karşı ama yenilse bile bişiy demezdi ona emir yağdırsa bile yapması gerekmiyordu.

Hmm...Demek bana dövüş teklif ediyorsun,Haha kim senle dövüşürki.Bugün yorgunum ama belki bir yarın yapabiliriz."Eve gidip bir güzel yatması gerekiyordu.Çantasını topladı parayı ödedikten sonra dükkandan ayrılıyordu."Sakın unutma yarın ben seni bulurum"dedikten sonra çantasını sırtına alıp ağır adımlarla evin yolunu tuttu.

Ryuzaki sinirlenerek bunun bir dostluk maçı olacağını düşünüyorum diye geçirdi içinden alaycı bir şekilde konuşması kızdırmıştı ryu yu antrenman alanına gitmek için hazırlandı parayı ödiyip hem zaten izumi sensei bekliodu ona teknik öğretmesi için sözvermişti iki gün önce şimdi tam zamanıydı zaten koşarak antrenman sahasına vardıktan sora izumi sensei etrafta aramaya başladı.