Kütüphane ..

Konu: Kütüphane .. Çarş. Haz. 17, 2009 9:58 pm

Güzel bir yaz günü ..Konohanın sıcakkanlı insanları..Ilık esen rüzgar.. Cıvıldayan kuşlar..Hokage dağı ve daha sayılabilecek bir sürü güzel doğa harikaları.. Hepsi boş! Evet yanlış değil dediğim ..Bunlar Rei için hiçbir anlam ifade etmeyen kavramlar.O kendi sıkıcı ve duygusuz dünyasında mutsuz mutsuz yaşamayı seçmişti çünkü. Saat tam 12:59 da Konoha Kütüphanesine 100 metre kala aynı yerden aynı adımları dışarıdaki insanlara aldırış etmeden atıyordu.Peki neden ? Bunun belli bir nedeni yoktu.Kendiside bilmiyordu.Tam 4 senedir aynı şeyleri yapıp duruyordu....

Rei,ağır adımlarla Konoha Kütüphanesinin Rei için büyük sayılabilecek kapısını tıklattı. Aslında bu saatlerde kütüphane öğle yemeği dolayısıyla kapalıydı ama Reinin ruhsal problemlerini ve buraya bu saatte geldiğini bildikleri için her gün kapıya bir shinobi koyuyorlardı.Kapıyı genç bir chuunin açtı Hoşgeldin Rei-san .. Rei onun dediğine aldırış etmeden içeriye daldı.İçeride kimse yoktu.O gene ağır adımlarıyla kütüphanenin en kuytu bölgesine konmuş korku ve cinayet kitapları bölümüne yöneldi.2. baskısını yapmış olan kitaplardan bir tanesini kaptığı gibi masalardan birisine oturarak elindeki kitabı okumaya başladı.Şu andan itibaren Rei insani fonksiyonlarını kaybetmişti.Nefes almakta bile güçlük çekiyordu.Her ne kadar böyle boktan bir durumda bile olsa nadiren mutlu olduğu anlardan birini yaşıyordu ..Kitap okumak ona apayrı bir haz veriyordu.Annesinin ölümünü ancak başkalarının korku ve acılarını yaşayarak unutabileceğini düşünüyordu.Bu onun aslında zeki biriymiş gibi görünmesine rağmen aslında ne kadar gerizekalı olduğunun kanıtıdır zaten.. Smile

Konu: Geri: Kütüphane .. Çarş. Haz. 17, 2009 10:59 pm

Yaz günü bu mevsimde esen rüzgar yine Kai'nin saçlarını okşuyormuş gibi onun yanındaydı.Kai'nin belki de bu sıkıcı sıcak günde hoşuna giden nadir şeylerdendi.Sanki sadece bedenini değil ruhunu da serinletiyordu bu rüzgarlar.Düşüncelerini alıp götürüyorlardı.Sürekli farklı şeylerin aklına gelmesine sebep oluyorlardı.Evlerin veya yüksek binaların karanlık gölgeleri ona ayrı bir hoşluk veriyordu.Sürekli gölgelik yerlerden geçmeye çalışıyordu.Hokage dağına baktıkça sanki o dağ onun üstüne çökecekmiş gibi hissetmesi bazen içinin daralmasına neden oluyordu.Ve tabi Konoha halkı.Bu mevsimde heryer cıvıl cıvıldı.Çocukların birbiri ile oynaması , küçük kızların bebeklerini alıp evcilik oynaması , büyük kızların birbirleri ile fısıldaması , daha yeni reşit olmuş erkeklerin kendini beğenmiş tarzda şakalaşmaları dışarıdan bakıldığında çok güzeldi.Ama Kai için durum tam tersiydi.Kalabalık insanları sevmezdi.O hiç akranları ile böyle oyunlar oynamamıştı.Sürekli ordan oraya üvey ailesi ile taşınıp durdu.Sürekli değişen yerleri sayesinde hiç arkadaşı olmamıştı.Hep camdan dışarı bakıp küçük çocukları yaşlı gözlerle izlerdi.İşte üvey babasının tek sevmediği özelliği.Yerdeğiştirmesi.Lanet olası bir durum onun için.En son durağı Konoha'nın pekte içinde olmayan garip bir ev...

Bu olanları düşünürken kütüphanenin ön kapısına geldiğini yeni farketmişti.Hafifçe öksürdü.Kai'de hafif psikolojik bozukluk vardı.Kapıya vardığında ilk etrafına baktı.Sonra burası olup olmadığı hakkında bir an için salakça tereddüte düştü.Kişisel sorunu buydu.İlk veya birkaç kez gittiği yerlere hep böyle yapardı.Koskoca kütüphane olmasına rağmen yine de tereddüte düşüyordu.Bu durum kendi evindede böyleydi.Bu yüzden o şişko doktorun verdiği hapları almak zorundaydı.Cebinden ilaç kutusunu çıkarıp beyaz büyük haplardan bir tane alcaktı ama bu haplar düşünmesini etkilediğinden vazgeçti.Kapıyı tıklattı.Chuunin'nin kapıyı açması ile doğru yere geldiğini anladı.Büyük bir yerdi ve ortam sessizdi.İşte tam sevdiği yerler.Şimdi eski Konoha ve Akatsuki ile ilgili kitaplar araştırmaya koyuldu.Birkaç tane işine yarayacak kitap buldu.Orada bir çocuk vardı.Korku kitapları okuyan garip bir çocuk.Garipliği gözlerindendi.Onun oturduğu yerin tam karşına (yani aynı masadaki karşılıkler yerlere) oturdu.Ve biraz o çocuğu süzdükten sonra kitaplara bakmaya koyuldu.Ukawa ile ilgili bilgi arıyordu , bi gözü ise o beyaz gözlü çocuktaydı....

Konu: Geri: Kütüphane .. Çarş. Haz. 17, 2009 11:34 pm

...Evet.Abisi ölmüştü.Hayao kapıyı açtığında abisini asılı bulmuştu.Bi an için bunun gerçek olmadığını , hayal gördüğünü falan düşünsede gerçek olduğunu anlayınca naralar atarak ağlamaya başlamıştı..Gene aynı sahne..Rei çığlıklar atıyordu.Lanet Olsuuuunnn!!..Bu son 3 aydaki 5. sinir kriziydi.Rei nin gözü dönmüştü.Ne yapıcağını bilemiyordu.Küçücük bedeni artık bu acıyı kaldıramıyodu.Ağlaması ve çığlıkları bütün kütüphaneyi inletiyordu...

Rei çığlıklar atarken bir an duraksadı.Nefes alıp verişi bile çok şiddetliydi.Daha nasıl bir manyaklık yapabilirim diye düşünüyordu kendi kendine.Bi kaç dakika düşündükten sonra aradığını bulmuştu.Yüzünde şeytani bir gülümseme oluşmuştu.Hemen 2 eliyle masayı kavradığı gibi sağ tarafında bulunan korku kitaplarının olduğu bölüme doğru fırlattı.Kukukuuu..Rei,bir kez daha şöyle bir etrafına bakındıktan sonra kütüphanenin girişindeki chuunine doğru koşmaya başladı.Tabir gerçekten uyuyordu.Bu çocuğun ne yaptığını ve ne düşündüğünü kestirmek güçtü.Annemi sen öldürdün dimi ?Hepiniz öldürdünüz .. Hepiniiizz.....Bi yandan koşup bi yandan ağlarken gözüne annesinin çat pat hatırladığı güzel gülüşü geldi.Bu bile onu durdurmaya yetmişti.Etraftaki herkes ona bakıyordu.Rei ise gene diğer insanlardan soyutlamıştı kendisini etraf karanlık bambaşka bir dünyadaydı.Annesi ve kendisinin olduğu bi dünya...

Kütüphanedeki kişiler sessiz bir şekilde ona bakarken bi an için salonda bir ses yankılandı.Küüütt!!Evet bu bir düşme sesiydi.Rei bilincini kaybetmişti.Annesi ve kendisinin bulunduğu yer öylesine güzel gelmişti ki Rei kendinden geçmişti.Bilinci yerinde olsaydı.Hep böyle kalmak isterdi herhalde..

Dipnot=Kütüphaneye verdiğim zarardan dolayı Kageden özür diliyorum XD

Konu: Geri: Kütüphane .. Perş. Haz. 18, 2009 12:04 am

Kai aradığı bilgiyi bir türlü bulamamıştı.Bir türlü klanı Ukawa ile ilgili bilgiye ulaşamamıştı.Bulması onun için önemliyi çünkü hayel meyal tahmin ettiği klanını en azından kitaplarda görmek daha doğrusu somut bişey görmek onu ne kadar duygulandırırdı.Bunun hayalini kurup gelmişti.Yoksa ona anlatılanlar yalan mıydı?Belkide...Ukawaları belki üvey babası öldürdü de kendisine adam olarak Kai'yi yetiştiriyorsa.Hayır böyle birşey olmazdı , olamazdı.Ama yok hayır.Saçmaladığının kendide farkındaydı.Bu geçmişini arama merakı iyicene kendisini yiyip bitiriyordu.Bugün burda herhangi bir bilgi bulmalıydı yoksa delirecekti.Zaten tam dengeli insan değildi.Sorunlu bir çocuktu.

Hemen kalkıp yeni bir kitaba baktı.Klanlar ve hikayeleri ile ilgili masalla karışık bir kitaptı.Muhtemelen roman türü birşeydi ama bilimsel olduğu için gerçeği yansıtmaması imkasızdı.Evet aradığını yavaş yavaş buluyordu.Kitabın önünde klan tanıtımları vardı.Sırayla göz gezdirmeye başladı:
-Uchiha : kırmızı gözler , mangekyou , 3. seviye felan filan
-Hyuuga : genelde taijutsu stili dövüş ve beyaz gözle... Ne?

Şaşırmıştı Kai.Karşısındaki çocuğun gözleri beyazdı.Çocuktaki gözlerinden kaynaklanan gariplik bundandı.Oda bir klana mensuptu."Hyuuga" ve onun bloodline özelliği daha doğrusu gözlerdeki beyazlık "Byakugan" denilen şeydi.360 dereceden gelen her atağı görebilme ve daha ilerisi...Bir an kendisinin böyle özelliği olmadığı için çocuğu biraz kıskanmıştı.Aklındaki herşey gitmiş pür dikkat bu çocukla ilgileniyordu.Okuduğu kitap korku kitabı idi.Bu yaşta böyle kitap.İlginçti bu çocukla arkadaş olabilirim belki dedi içinden.Ama bir anda çocuk celallenmeye başladı.Etrafındaki herşeyi döküp dağıtmaya başladı.Orda görevli olan ve artık biraz da öyle durmaktan sıkkın olan chuuninlere saldırarak zorla birşey kabul ettirmeye çalışıyordu.Duyduğu kelime ile felç olmuş gibiydi :"Annemi siz öldürdünüz". Donup kalmıştı.Çocuk kendini kaybedip deli gibi naralar atıyordu.Biraz sonra çocuk sakinleşmeye başladı.Bedeni yavaş yavaş yerçekimine karşı dayanamıyordu.Evet bilincini kaybetmişti.Hemen oturduğu sandalyeyi devirerek kolundan tutup ayakta durmasını sağladı.Herkes onları meraklı ve birazda çıkan gürültüden dolayı sinirli bakışlarla izliyordu.Tutup onu bir sandalyeye oturttu.Çocuğun tehdit ettiği chuunin ise kolonya ile onu ayıltmaya çalışıyordu...